Leren is een proces — geen gebeurtenis

Al in de jaren 1880 stelde Hermann Ebbinghaus dat er sprake is van een vergeetcurve. En het is steil. In feite vergeten we vrij snel het meeste van wat we leren. Daarom is ons altijd verteld dat „herhaling de moeder van leren is”.

In het snelle werkleven van vandaag, slanke organisaties en snelle digitale transformatie is er ook behoefte aan direct en snel leren. Maar leren kost tijd en tijd. In feite zijn de ruimtes tussen leermomenten bijna net zo belangrijk als de kennisinhoud zelf. Simpelweg omdat herhaling moet worden aangevuld met reflectie. Zo beginnen nieuwe kennis en inzichten te blijven bestaan.
— Het eerste wat elke organisatie moet doen, is leren niet langer zien als een evenement, zegt Joakim Hejestad. Leren is een verwerken dat moet de hele tijd zo blijven.

Een ander belangrijk onderdeel van effectief leren is de zogenaamde retrieval practice — het versterken van verworven kennis. De mogelijkheid om kennis om te zetten in praktische actie in het dagelijkse werk betekent dat wat je hebt geleerd nuttig en begrijpelijk zal zijn.
— Het feit dat we nieuw verworven kennis ophalen en deze ook daadwerkelijk gebruiken, is enorm belangrijk, zegt Joakim Hejestad. Neem bijvoorbeeld een managementcursus. Pas als je als manager de mogelijkheid hebt om alle goede adviezen en tips van de laatste cursus in de praktijk te brengen, heeft de training echt effect.

Cultuur en structuur zijn verbonden

Vrijwel alle organisaties ondergaan verschillende soorten transformaties. We zetten vaak het woord digitaal vóór de verandering, die grotendeels te danken is aan het feit dat we veel middelen besteden aan de invoering van nieuwe digitale systemen en hulpmiddelen — terwijl de echte transformatie ligt in de manier waarop wij mensen erin slagen onze manier van werken te veranderen.
— Als de werknemers van een bedrijf niet begrijpen welke voordelen ze halen uit nieuwe systemen, maakt het niet uit hoe slim de nieuwe systemen zijn, zegt Joakim Hejestad.

Weg met de „e” in e-learning

Met meer dan 30 jaar ervaring in e-learning heeft Joakim Hejestad met eigen ogen gezien hoeveel middelen en goede bedoelingen worden geïnvesteerd in verschillende soorten e-learningproducties. Vaak met een focus op visuele en technische effecten.
— Ik wil de letter verwijderen e voor e-learning, zegt hij. Voor mij gaat het gewoon om leren, de weg terug vinden naar hoe wij mensen eigenlijk altijd dingen hebben geleerd.

Een beetje gekscherend „verontschuldigt hij zich” soms voor zijn eerste 25 jaar in e-learning. En hij is de eerste die getuigt hoe makkelijk het is om verstrikt te raken in de technologische mogelijkheden van leermiddelen, in plaats van eerst de belangrijkste vraag te stellen: Wat voor soort leren wil de organisatie bereiken? Hij moedigt meer mensen aan om te zoeken naar methoden die creëren organisatieleren. Hier is de grote kloof tussen verspreiden van het leren, of de individuele werknemer zelf laten kiezen.
— Ik begrijp dat het zowel slim als sympathiek klinkt dat ik als werknemer moet kunnen kiezen wat en wanneer ik wil leren. Maar in de praktijk weten we dat mensen geen tijd of motivatie hebben om deel te nemen aan het aangeboden onderwijs. Het is belangrijk om de kalenderoorlog te winnen en een overvloed aan informatie te voorkomen. Alleen dan zal leren het effect hebben waar we naar op zoek zijn.